De vakantie is voorbij......of toch niet???

Goeie middag lieve mensen!!

Om maar meteen met het goeie nieuws te beginnen: WE ZIJN OP ONZE EINDBESTEMMING!!! Na een ellendige zware busreis vanuit de jungle zijn we nu in Dharan.

Voordat we overgaan naar de studiegerelateerde zaken, eerst de feiten van onze laatste vakantiedagen in de diepe en gevaarlijke jungle: We werden door de bus van Kathmandu naar een plaatsje genaamd Sauraha (nee nee, geen Sahara) gebracht waar we werden ondergebracht in een mooi en rustig "vakantieparadijs". We kregen een hutje toegewezen met 2 bedden en een eigen badkamer (een luxe in de jungle, want de dieren poepen gewoon tegen een boom:)) De eerste dag hebben we besteed aan bijkomen van de 6 uur durende busreis over bergpaden, die soms ophielden met bestaan. We gingen een korte wandeling maken met een gids en tot zijn en vooral onze verbazing stonden we binnen een half uur oog in oog met een Dinosaurus.....eeuh rhinosaurus (neushoorn, voor de niet-latijn geschoolde). Echt een vet cool beest wat lekker lag te dobberen in het water van de rivier. We moesten heel stil zijn, want dat beest schijnt dus 40 km/uur te kunnen rennen en mensen aan te vallen en te vermoorden.....DAT HADDEN ZE ONS WEL EERDER KUNNEN VERTELLEN!!! Gelukkig hadden we beide onze gympen aan dus we maakten ons niet druk (wij rennen dan harder dan 40 m/uur).
Om het lot niet te tarten besloten we door te lopen totdat onze gids weer iets gezien had. Dit keer was het "slechts" een krokodil op zo'n 10 meter afstand. Die beesten schijnen ook graag mensenvlees te eten, maar voornamelijk vrouwen (of was dat een grapje van onze gids??). Na snel wat fotootjes en toch inmiddels wel wat adrenaline in ons lijf kwamen we aan bij een museum. Dit keer dieren op foto's.....poeh gelukkig:) Onze gids besloot daarna nog even terug te lopen met ons en ja hoor, weer een krokodil (en nee, niet dezelfde) aan de andere kant (lees: veilige kant) van de rivier. Bijkomend van onze eerste jungle avonturen ploften we op strandstoelen neer, een colaatje in de hand en genietend van de zonsondergang: wat een leventje:)

De volgende dag hadden we een druk programma: Om 6 uur moesten we opstaan en we gingen kanoen over de rivier. Deze tocht door de dichte mist duurde 1 uur en we zagen geen krokodillen meer, maar wel een paar vogels. Toen de mist een beetje was opgeklaard gingen we terug lopen door de jungle: We liepen door dichte bossen en nog dichtere grasvelden (met gras van 3 meter hoog) maar we zagen vrij weinig. Alleen wilde kippen, apen, insecten, vogels en elkaar....maar dus geen tijger, want daar waren we naar op zoek! Na 2 uurtje wandelen waren we terug bij af en ging Roy zwemmen / worstelen met een olifant. Erg leuk gezicht!! Om een idee te geven: Je kruipt via zijn slurf omhoog, je gaat op zijn rug zitten en hij fonteint je steeds onder met water....na een tijdje is de olifant je zat en probeert hij je van zijn rug te gooien in de rivier. Maar Roy deed net alsof de olifant yori was en liet niet los. Innig omhelzend kwamen ze weer het water uit:) HAHAHA
Na weer een verkoelend drankje gingen we terug om even te rusten, want s middags gingen we olifant rijden door de jungle. Dat was ook erg leuk om te doen! De tocht duurde 3 uur en we kregen wel spierpijn en een blauwe kont maar weer kwamen we 2 neushoorns tegen. Deze beesten vallen olifanten niet aan dus we konden op hele korte afstand komen, erg gaaf!! Na 3 uur namen we afscheid van onze 4voeter en gaven we elkaar een slurf.
De volgende dag was iets rustiger. Wel weer om 6 uur op moeten staan:( 's ochtends zijn we vogels gaan kijken, wat uiteindelijk best wel leuk was en 's middags zijn we naar de olifanten creche geweest...allemaal baby olifantjes (echt heeeeeeel schattig) en we konden ze aaien en pesten (ward trekt olifant aan zijn oren:))

Weer een dag later moesten we alweer afscheid nemen van de jungle. We moesten om 5 uur opstaan om de bus te halen naar Dharan. De bus zou om 6 uur aankomen om ons op te pikken maar kwam pas rond half 8 (Nepalees kwartiertje noemen ze dat hier). De busreis was geen pretje. Na 15 minuten zijn we meer plaats gaan veroveren want onze benen zijn niet gemaakt voor deze bussen hier. De mensen zijn hier gemiddeld 1,5 meter. Roy ging helemaal achterin zitten en Ward had nu 2 plaatsen tot zijn beschikking. Nu ging het wel een beetje beter al had je bij elke hobbel in de weg nog steeds het idee dat je maag een deel van je hersenen was geworden. We hebben in 9 uur tijd ongeveer 89567 hobbels gehad....een busreis in Nepal gun je echt je ergste vijand niet!

Gisteren zijn we dus in Dharan aangekomen en hebben we met een omweg toegang gekregen tot onze kamers voor de komende 5 weken. We vinden het niet heel erg netjes en fris, maar we zullen het er maar mee moeten doen. Kleine muffe kamers, vieze toiletvoorzieningen en ontelbare sprinkhanen (een plaag op dit moment). Vandaag zijn we gaan sightseeen met Marotahl, een geneeskundestudente die hier al 5 weken zit voor haar co-schap chirurgie (een soort slagerijschool voor de leken onder ons). Zij heeft ons alle plekken laten zien en inmiddels zijn we al aardig ingeburgerd na een dag. Morgen is onze laatste officiele vakantiedag en moeten we nog wat formaliteiten gaan regelen en dan moet maandag de studiepret weer beginnen na een maand vakantie.....

......tenminste dat is de bedoeling. We schijnen op de meeste dagen alleen s ochtends onderwijs te hebben omdat er s middags geen patienten zijn ('s ochtends zijn er 100 of zoiets). Daarbij komt dat het komende week een belangrijke feestweek is voor de nepalezen en is alles van dinsdag t/m donderdag gesloten, zo ook de oogheelkunde afdeling van het ziekenhuis. Hebben wij even pech!!! We hebben dus maar besloten om die dagen veel en hard te gaan studeren.....GRAPJE!!! We gaan de bergen intrekken om wat van de himalaya te ontdekken. Conclusie: Lang leve de vakantie in Nepal!!!


Veel groetjes en tot het volgende verhaal, Roy en Ward

ps1: Mammies: Maak jullie maar geen zorgen (wordt een standaard ps)
ps2: Pappies: Het girls hostel is verboden terrein voor ons en wordt bewaakt door mensen met geweren (geen grapje!!)
ps3: Ward heeft al 4 dagen niet gepoept en wel veel gegeten....waar blijft dat eten?? We vertellen het de volgende keer!
ps4: Bas, veeeeeel plezier met je feestje komende vrijdag! Het is maar goed dat wij er niet zijn, want we zijn aan het verleren om alcohol te drinken hier.
ps5: Henri, hoe is het aan de andere kant van de wereld?? Drink jij wel nog genoeg?
ps6: Jp....doe ons nog wat flauwe NL humor!
ps7: Dave: We missen de karaoke bar hier. Kun je er niet eentje beginnen in Nepal?
ps8: Roy is nog steeds kaal
ps9: Heeeeeel veeeeeel kusjes en knuffels voor iedereen die er naar verlangt! Voornamelijk voor kipjes en konijntjes:P
ps10: Internet is hier dramatisch. MSN doet het hier niet / zelden, maar we kunnen hier wel bellen naar het buitenland dat redelijk goedkoop is. Schrik dus niet als bij jou de telefoon gaat.....
ps11: Misschien hebben we binnenkort een eigen nummer: we houden het spannend!!

DOEIIIIIIIIIIIIIIIIII