"Obroni, bye bye!!"

Hallo Allemaal!

Aan mijn tijd in Ghana komt helaas volgende week een einde. Op 22 Februari zal ik weer op koude Nederlandse bodem staan.
Als laatste van de vele verhalen waarmee ik jullie vermoeid en/of verblijd heb, wil ik nog een kleine impressie geven van Ghana zodat je een idee krijgt hoe ik 4,5 maand heb ge/overleefd.
.
Onder het motto: Je weet pas echt dat je in Ghana geweest bent als...........

1. Je elke dag wakker gemaakt wordt door een combinatie van biddende moslims, luidruchtige hanen, huilende straathonden en vechtende guineafowls (kruising tussen een kip en een kalkoen)
2. Je dag begint met een dansje en een gebedje onder leiding van 1 der nonnen in het ziekenhuis, waardoor je jezelf elke dag afvraagt: Gelooft iedereen echt dat alle patienten beter worden door alleen maar te bidden? Al moet ik toegeven dat ik als Atheist bij veel patienten een schietgebedje heb gemaakt.
3. Je elke dag aan Ghanezen verhalen over Nederland vertelt:
- Ja, in Nederland zijn gebouwen hoger dan 1 verdieping
- Ja, in Nederland wordt men boos als je 5 minuten te laat bent
- Nee, in Nederland eet men geen Fufu, TZ of bankoe.
- Ja, in Nederland kost een maaltijd zo’n 5 euro en ja, daarmee kun je een ghanees gezin een week van te eten geven.
- Nee, zwemmen naar Nederland is niet mogelijk. En nee, op de fiets ga je het ook niet halen.
4. Je uit het raam kijkt en er lopen geiten, kippen en een ezel door je voortuin
5. Alle kinderen je al 5 maanden lang naroepen als je langs loopt: “Obroni, bye bye......I am fine, thank you” .
6. Het huis zelf wordt geterroriseerd door bijen, kakkerlakken, spinnen, mieren en kinderen uit de buurt.
7. De zweetstralen lopen op plaatsen waarop je nog nooit gezweet hebt door de brandende zon op je kale hoofd, dat net door de plaatselijke kapper is verpest omdat hij helaas maar 1 haircut snapt.
8. er tientallen doden vallen in het hele land bij een overwinning van het Ghanese voetbalelftal. Het sterftecijfer had veel hoger gelegen als Ghana daadwerkelijk de Africa Cup had gewonnen.
9. Je al dagen als enige dokter door het ziekenhuis loopt en je jezelf afvraagt hoeveel uur het al geleden is dat je voor het laatst gegeten hebt.
10. Je midden in de nacht wordt wakker gemaakt door je eigen nachtwaker en een patientenkaart onder je slapende ogen schuift of door een verpleegster die in paniek op je gsm belt met het verzoek om onmiddellijk te komen.
11. Je je minstens 1 keer per dag afvraagt: waar ben ik in godsnaam mee bezig? Komt er aan alle patienten dan nooit een einde.....?
12. je een jongetje red van meningitis en de vader zo waanzinnig blij is dat hij belooft om een levende olifant voor je te kopen. Dat ik hem daarna moet uitleggen dat het importeren van een olifant verboden is.
13. een meisje uit de boom valt, beide armen breekt en daarna mee naar huis wordt genomen voor lokale behandeling met kruiden en gebeden.
14. Je af en toe de omslachtige Ghanese ziekenhuis- en/of verzekeringsregels aan je laars lapt om een ziek kindje te helpen omdat de ouders geen geld hebben.
15. Je nooit iemand ziet lachen als je voor de 10de keer in een week een zwangerschap geconstateerd hebt en dit blije nieuws brengt aan de ouders. Hallo! Hoor je me wel? Je bent zwanger.......!
16. Je niet kunt douchen omdat er geen water meer is, je niet kunt koken omdat het gas op is en je niks kunt zien omdat de electriciteit net is uitgevallen.
17. Een onbekende Ghanees je vraagt om hem geld te geven of hem mee te nemen naar Nederland en je meteen weet: Nee, wij worden geen dikke vrienden.
18. etc etc etc etc......alle 1001 andere mooie anekdotes bewaar ik voor als ik weer thuis ben

Mijn tijd in Ghana was onvergetelijk. Een ervaring voor de rest van mijn leven. Een ervaring die vraagt om een vervolg, waardoor ik in de maand Maart niet in Maastricht zal vertoeven maar de trotse bewoner zal zijn van een mooi appartement in hartje Antwerpen om een 4weekse stage te volgen aan het Tropeninstituut.

Het overgebleven geld van mijn “weeshuis-actie” heb ik gegeven aan de oprichter van het weeshuis. Hiervan zal eten worden gekocht, een groot speelveld worden aangelegd en de rest wordt bewaard voor het bouwen van een schoolgebouw en/of boerderij later dit jaar. Het weeshuis probeert namelijk om zelfredzaam in scholing en voedselvoorziening te gaan worden en daarmee hebben jullie allemaal super goed geholpen! Als afscheid zal er in mijn laatste weekend Damongo nog gezwommen gaan worden met alle kids, waarvan ik er stiekem 1 of 2 in mn backpack stop om mee te nemen naar Nederland. Er is naast die olifant namelijk nog plaats genoeg want heb inmiddels de helft van al mijn kleren weggegeven.

Tot ziens allemaal in Nederland! Ik geniet nog even lekker van mijn laatste dagen in Ghana: Zon, warme vriendelijke mensen om me heen en eenzijdig eten......wat zal de cultuurshock groot zijn als ik terug kom.

Einde Berichtgeving

Ward