Ward versus Malaria: 1-0

Weerbericht Damongo:
30 Graden, af en toe een verfrissende bui

Mijn wekelijkse update van mijn avonturen begint met het volgende malaria nieuws. De malariamug heeft mij te pakken gehad en mij afgelopen vrijdag een zeer slechte dag bezorgd. Donderdagnacht werd ik wakker met een buikpijn die ik nog nooit gevoeld had en in eerste instantie was ik bang voor een blinde darm ontsteking.....wat in mijn geval zou betekenen dat ik uren zou moeten reizen voordat ik hieraan geopereerd zou kunnen worden.
De volgende ochtend mezelf bij elkaar geraapt na een nacht niet slapen van de buikpijn en gaan werken. Volgens goed Ghanees geloof kunnen dokters namelijk niet ziek worden. Helaas verslechterde mijn toestand gedurende de ochtend. Ik kreeg last van pijn bij het ademhalen, stekende pijn in al mijn gewrichten en het ergste was nog wel de koorts die in een TGV sneltreinvaart kwam opzetten. Binnen een paar uur tijd was mijn temperatuur opgelopen van 37 tot boven de 40 graden. Volgens de Ghanese arts keek ik ook niet zo helder meer uit mijn ogen en we besloten om snel te testen op malaria.......en ja hoor: 3 plusjes kreeg ik mee van de microscoopman. Dat wil zeggen: genoeg parasieten in mijn bloedpreparaat om me behoorlijk beroerd te voelen. Snel naar de apotheek “gewandeld”, anti-malariapillen gehaald en thuis op de bank gaan liggen onder de ventilator met een goede dosis paracetamol erbij. Lang leve de kruidvat familieverpakking van 100 stuks!
Een paar uur later kwamen 5 Nederlandse vrienden uit Tamale die me aantroffen in een gloeiende staat. De thermometer haalde gelukkig nog maar de 39,6 graden waardoor ik het eerste rondje Wodka-jus d’orange wijselijk en wenselijk heb overgeslagen. De rest van de avond apatisch geluisterd naar alle verhalen want zelf(s) praten deed pijn. Die nacht liggen hallucineren, zweten, ijlen en allerlei andere nare dingen in bed. Maar gelukkig bij het opstaan voelde ik me ineens stukken beter! YES, het leek er zowaar op dat ik de strijd met de malariaparasiet gewonnen had. 1-0
Inmiddels is het zondag als ik dit typ en voel ik me alweer stukken beter. De bijverschijnselen van extreem bloedend tandvlees, diarree, misselijkheid en coca cola achtige urine (byebye hemoglobine) zijn allemaal voorbij en ik ga weer lachend door het Ghanese leven. Ben vandaag wel nog in het ziekenhuis geweest want het jongste zoontje van Josephine, mijn huishoudster/kok/etc/etc, was erg ziek. Hij is mijn allergrootste speelkameraad hier en is 2,5 jaar oud. Toen ik met hem in het ziekenhuis aankwam had hij 41,1 graden koorts: malaria en een longontsteking. Heb hem meteen opgenomen, infuus geprikt en behandeling gestart. “Thank you for saving my child” zijn woorden die je op zo’n moment enorm veel voldoening geven en heel erg raken. Hier doe je het tenslotte allemaal voor!

Verder valt er te melden dat het heerlijk was om weer Nederlands te praten afgelopen dagen, te proeven van het westerse eten wat ze mee hadden genomen uit Tamale (na 2 weken Ghanees eten kunnen Pringles ineens heeeeeel lekker zijn, zelfs met malariasmaak:)). Zaterdag de hele dag bezig geweest met de inkopen voor een Nederlands feestmaal: Gefrituurde Yam (soort aardappel, waardoor je dus uiteindelijk een soort friet krijgt) met mayo, pannenkoeken met jam en suiker, salade en kokosnoot en watermeloen na.....wat een feestmaal! De laatste malariaparasieten uiteindelijk weten te doden met een paar koude Ghanese biertjes.

Afgelopen week ook mijn eerste les Gonja gehad, dat is de Ghanese taal die wordt gesproken in Damongo, zodat communicatie binnenkort niet meer zo’n groot probleem hoeft te zijn. De Ghanezen vonden het allemaal prachtig dat de blanke dokter ineens Gonja sprak! Wordt vervolgd dus want ik snap nog niets van wat ze terug zeggen op mijn standaard vragen:)

Heel veel groetjes uit het prehistorisch dorp Damongo te Ghana en tot volgende week!

Dr Ward (zoals ik hier door iedereen wordt genoemd. Kan ik prima aan wennen!)

Ps: Volgens Ghanees recept heb ik net mn haren af laten knippen/scheren. De plaatselijke kapper in dit prehistorische dorp kent slechts 1 haircut: all the way met de tondeuse:)